Terug naar Managua

Afgelopen week stond in het teken van Spaanse les. Nou in kan je vertellen dat het een hele opgave is om van mensen in een onbekende taal een taal te leren die je niet kent. Nou ben ik al geen gammatikaal taalwonder maar toch. Gelukkig ben ik van deze spaanse furie verlost. Het niveau wat ik bereikt heb ligt zeker niet hoger dan twee op een schaal van honderd. Misschien dat Nederlandse aanvulling een wereld doet open gaan die spaans heet.

Belevenissen en ervaringen heb ik deze week genoeg opgedaan. Zien hoe mensen met alle mogelijke middelen het leven net vol kunnen houden. Het drukt je temeer op de weelde die Nederland heet.

Vanmorgen heb ik van Juan en Maria, mijn tijdelijke ouders, afscheid genomen en ze bedankt voor de zorg die ze aan me besteed hebben. We zijn in de loop van de middag teruggekeerd in het warme Managua. Waar we in ons eerdere hotel zijn teruggekeerd voor een nacht. Morgen reizen we door naar ons eigenlijke doel de gemeente Villa Sandino een busreis van ongeveer 3,5 uur naar een vochtiger deel van Nicaragua. Heel benieuwd welke wereld daar weeropen gaat.
Ik zal een ieder op de hoogte proberen te houden. De middelen zijn er naar ik heb gehoord beperkt dus hoe en wanneer we zullen het zien.
Foto´s moet ik maar even niet doel de traagheid van het leven hier heeft ook de harde schijf van deze computer bereikt.

Groeten uit een nu afkoelend Managua, namens Jan, Steven en Carl.