Nicaragua: 02/13/2008

Trip naar Miraflor

Eergisteren, maandag hebben, we net zoals elke ochtend een excursie op het programma staan. We hebben een ambachtelijke steenbakkerij bezocht. (zie foto vorige bericht)

Vandaag dinsdag hebben we als excursie naar het natuurgebied Miraflor, op het programma. Veelal treedt Juan, mijn gastvader, op met zijn auto om ons te vervoeren. Zo ook naar Miraflor. Met zijn terreinauto verlaten we al gauw Esteli en de verharde wegen. Door een droog maar mooi en afwisselend landschap rijden we naar een dorpje op zo´n 18oo meter hoogte. Landbouwgronden (tabak), verwilderde gronden (koeien) in een almaar stijgend landschap. Na een flinke rit komen we in een steeds vochtiger worden gebied. Varens en bromelia´s verfraaien de bomen. Uiteindelijk komen we in een ´dorpje´slecht een paar huizen groot, een schooltje en verder meer dan basic. De ontwikkeling moet hier nog uitgevonden worden. Er is een zonnecollector als Duits-project 6 jaar geleden geplaats. Hiermee worden batterijen opgeladen waar de school enige gedateerde computers aan de praat houdt. Een tweede gebouwtje herbergt een kleuterschooltje-tje waarin leraressen kinderen uit de wijde omgeving de beginselen proberen bij te brengen. Zoek je een plaats om echt tot rust te komen kan je hier bij een plaaselijke uitbater voor weinig een goede kamer huren met 3 maaltijden en koud stromend water.

Vanmorgen even vrij van school, vandaar de ruimte om dit aan de wereld te laten weten.

Zaterdag om 11.20 plaatselijke tijd reizen we terug naar Managua.
Wellicht dat jullie dan weer wat horen.

groetjes uit een warm Esteli

Reis naar Esteli

Wij hebben ons dit keer door een kaartjesverkoper een ticket laten aansmeren, maar echt de luxe van een echte tourbus is het wel waard. Voor de prijs hoef je het in elk geval niet te laten zo´n 50 Cordoba zeg maar 3 Euro voor een busreis van 150 kilometer.
Langzaam maar zeker stijgt het landschap op weg van Managua naar Esteli. Een dorstig landschap wachtend op de regentijd. Tot we Esteli, op 800m. na ongeveer 2,5 uur bereiken over de enige snelweg (Pan Amerikaanse snelweg), die het land van noord naar zuid ontsluit.

Taalschool Horizonte

Na een korte taxirit en wat geroep naar een open venster doet de directrice van de taalschool open en heet ons welkom. Het weekprogramma wordt doorgenomen, elk van ons heeft een privelerares, en ons wordt beloofd dat er geen Engels wordt gesproken.

Winkel / woning van Juan en Maria

Na enig wachten maken de gastouders hun opwachting, Juan en Maria zijn mijn gastouders. Het is een midde klassegezin met een eenvoudge doch behoorlijke woning. Aan de voorzijde ervan runnen ze een levensmiddelenwinkeltje, er direct achter is het woongedeelte. Omdat er inwonende kinderen, met kinderen zijn is er een woonvertrek in de tuin gemaakt waarnaast ook mijn kamer is. Hoe de familie betrekkingen zijn hoop ik later te weten te komen.
De eerste lessen verlopen confronterend met door een gebrek aan het spaans. Spaansbenauwd krijg ik het ervan. Mijn lerares een jonge vrouw van 28 probeert het, ze doet ontzetten goed haar best, maar wat is het moeilijk zonder enige achtergrond. Hoe dit zal aflopen, we zien het wel.