Het hotel, Hotel Central, wat we voor twee nachten hebben betrokken in Masaya kan eigenlijk niet minder basic. Alles werk, het is schoon, twee bedden, douche met regenkop, halve meter loopruimte, goede ventilator, kleuren televisie en een zeiltje als deur voor de nodige privacy op het kleine kamertje en dat alles op een ruimte van 3,5 bij 2,5 meter. Dun spaanplaatje tussen de buren en ons en eten altijd buiten de deur. Maar ja wat willen we ook voor 3,5 euro per nacht.Deze dag staan in het teken van een bezoek aan het Masaya Vulcan Parque. De bus is het snelste en het goedkoopste om er naar toe te rijden, 19 eurocent en ze zetten je af voor de poort. Maar ja dan begint het pas, de beklimming, welliswaar met een tussen stop na 1 km in het bezoekerscentrum maar de bovenbeenspieren weten weer waar ze voor zijn. Plotseling na een klim van 5 kilometer doemt de rokende krater op. Een werkende vulkaan, op de rand staan er erin kijken is toch heel wat anders dan de molens van Kinderdijk. Er wordt aan geraden om niet langer dan zo´n 20 minuten in de dircte nabijheid ervan te blijven in verband met de giftige veelal fosfor vrijkomende dampen in te ademen.
 |
begroeiing op laatste eruptie ca. 17.80 |
Terug naar beneden gaat veel beter en lopende zie je ook nog eens wat. De middag nog even wat leuteren en lanterfanten in de stad en de dag zit er alweer op.
Morgen terug naar het basiskamp, Hotel Santos in Managua, we kijker er steeds meer naar uit.
groeten uit een warm Nicaragua.
groeten uit een warm Nicaragua.
